หลักวิชชาในการสั่งสมบุญ คือ เราต้องปลื้มปีติในบุญใหญ่ของเราทุกๆ คน ต้องปลื้ม..ทั้งก่อนทำ ขณะทำ และหลังจากทำ ต้องหมั่นนึกถึงบุญไว้อย่างน้อย ๗ วันเลยนะ คุณครูไม่ใหญ่เคยให้โอวาทไว้ว่า.. … เรายังอยู่ในช่วง ๗ วัน หลังบุญใหญ่ ให้เรานึกถึงบุญนี้ ซึ่งยังไหลต่อเนื่องเป็นเวลา ๗ วันในเมืองมนุษย์ … กระแสธารแห่งบุญ ปุญญาภิสันธาร ท่อธารแห่งบุญยังจรดอยู่ที่กลางกาย ถ้าเราระลึกถึงเมื่อไร ก็จะเจิดจ้าสว่างขึ้นมาทีเดียว จะใสบริสุทธิ์ เกิดขึ้นที่กลางกาย เป็นบุญที่เพิ่มทับทวี …นึกเมื่อไหร่ ดวงบุญก็จะเพิ่มขึ้น มันจะซ้อนๆ กันเข้าไป บุญที่ได้เพิ่มขึ้นเช่นนี้ ก็จะทำให้ผังที่เราได้ตั้งใจเอาไว้ หรือความปรารถนาของเรา ก็ยิ่งหนาแน่นขึ้น ... บุญนี้ก็จะไปตัดรอนวิบากกรรมวิบากมาร ที่ติดข้ามชาติมาถึงปัจจุบันชาตินี้.. … พอบุญเกิดขึ้นในตัวแล้ว มันก็จะผ่านเข้าไปทำให้วิบัติบาปศักดิ์สิทธิ์ มันแว๊บๆๆ หายไปเรื่อยๆ ใจเราก็จะสว่างขึ้นไปเรื่อยๆ ยิ่งสว่างใจก็จะยิ่งมีความบริสุทธิ์มากขึ้น และความปรารถนาที่เราได้ตั้งใจเอาไว้ ก็จะซ้อนเข้าไปเรื่อยๆ ที่เรียกว่า “ผังหนาแน่น” นั่นแหละ... (ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่)

https://timeline.line.me/post/_dZFjKtVJVJDKI1RAsd6CDa3fFXLWcWPCxHm4KDM/1159861438505043914