https://timeline.line.me/post/_dY2NWEF6e2BPAHDMHwqj5IdBMu44Cexhleohsos/1152198015802016991

ในกาลครั้งหนึ่ง เนิ่นนานแสนนานมิอาจนับกัป ชายเลี้ยงแพะคนหนึ่ง ต้อนบรรดาแพะตัวน้อยฝูงไปหากินในท้องทุ่งหญ้าในยามเช้า ตกเย็นก็ต้อนฝูงแพะกลับมาไว้ในคอกที่ข้างบ้านริมชายป่า เขาเลี้ยงดูเหล่าแพะน้อยอย่างดีแม้ในเวลาค่ำยังก่อกองไฟเพื่อไล่ยุง น้ำนมแพะที่ได้มาเขานำมาบริโภคเอง และยังมีปันขายกองเกวียนที่ผ่านมาบ้างพอได้เงินไว้ใช้สอย ชายเลี้ยงแพะปฏิบัติเช่นนี้มาหลายปี ดูแลเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ วันหนึ่งมีฝูงชะมดออกมาจากป่าในเวลากลางคืน เห็นว่าในคอกแพะนั้นจุดไฟไว้ ไม่มียุง พวกชะมดก็ชอบใจ จึงหลบอาศัยอยู่ในคอกแพะนั้น เช้าวันต่อมา ชายเลี้ยงแพะเปิดประตูคอกจะต้อนแพะไปกินหญ้า ช่างน่าประหลาดใจ ไยจึงมีฝูงชะมดมาขดนอนอยู่ในคอกแพะของเขาได้เล่า เขายินดีอย่างมากก็ขนเจ้าชะมดเหล่านี้ช่างแสนสวย ยามสะท้อนต้องแสงพระอาทิตย์ก็เป็นประกายสีทอง น่ามอง น่าเอ็นดู ชายเลี้ยงแพะจึงหันมาบำรุงเลี้ยงชะมดทั้งหลายแทน ลืมแพะน้อยทั้งฝูงนั้นไปจนสิ้น ไม่ได้ดูแลให้ดีอย่างเคย ไม่สนใจแม้จะไปต้อนเข้าคอกในเวลาเย็น กาลเวลาผ่านไป เจ้าชะมดกลับหลบเข้าสู่ป่าไปเสียทั้งหมด ชายเลี้ยงแพะได้แต่คร่ำครวญเสียใจ นึกถึงแพะของตนขึ้นมาได้ อนิจจา แพะน้อยทั้งหลาย หายไปแล้วหมดทั้งฝูง! เรื่องนี้สอนอะไรให้เราบ้าง ชายเลี้ยงแพะเปรียบเสมือนผู้บังคับบัญชาที่มีลูกน้องในความดูแล แพะก็เหมือนลูกน้องเก่าอยู่ด้วยกันมาก่อน ชะมดคือเด็กใหม่ไฟแรงมากความสามารถ หากผู้บังคับบัญชาไม่ได้ดูแลพวกเขาให้ดี แบ่งปันไม่ทั่วถึง ได้ใหม่แล้วลืมเก่า ไม่นานลูกน้องเก่าก็หายคลายความนับถือ ส่วนลูกน้องใหม่ก็ตีจาก สุดท้ายการงานก็พังพินาศสิ้น เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลวงพ่อธัมมชโย ได้แสดงธรรมเทศนาไว้ในรายการ ธรรมะเพื่อประชาชน ความตอนหนึ่งว่า การวางตัวและการปฏิบัติตนกับผู้ที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานั้น เป็นสิ่งที่สำคัญและละเอียดอ่อนมาก บุคคลที่ทำงานเป็นหัวหน้าคน มีผู้ใต้บังคับบัญชา ต้องดูให้ดี อย่าให้มีการได้ใหม่แล้วลืมเก่า ลืมอุปการคุณของผู้ที่จงรักภักดี ต้องเป็นผู้ที่ตระหนักและจดจำท่านผู้มีพระคุณทั้งหลาย แล้วเราจะเป็นที่รักของทุกๆ คน ชีวิตของเราจะได้ประสบแต่ความสุขความสำเร็จไปทุกภพทุกชาติ ----------------------------------------- #lifEandSoul #ติดตาม ธรรมะ คำคม ข้อคิด ได้ที่ LINE @ : https://line.me/R/ti/p/%40jjx9044s และคลิกที่ Home กันนะ ^^

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

ความพยายาม ต้นพญาสัตบรรณ หรือ ต้นตีนเป็ด ต้นนี้ถูกตัด ทั้งลำต้น กิ่ง ก้าน ใบ แม้แต่กระพี้ ซึ่งเป็นท่อน้ำเลี้ยงรอบต้นก็โดนกรีด เพื่อไม่ให้มีชีวิตต่อ ให้เหลือเป็นตอ เป็นตอไม้ที่ตายแล้ว แต่ ยังอุตส่าห์พยายาม แตกก้านออกใบ แม้จะโดนตัดกิ่งที่แตกมาแล้ว 2 ครั้ง. คงโดนข้อหาผลิตอากาศเป็นพิษ มีกลิ่นหอมเกินไป 555 บ้างบอกหอม บ้างบอกเหม็น บ้างแพ้กลิ่น บ้างแพ้เกสร มีอาการเวียนศีรษะ นอนไม่หลับ อาจเพราะ แถวนี้ มีหลายต้นเกินไป ตอนนี้เหลือแต่ตอ มีตอนี้ ตอเดียว ที่พยายามจะโต. เดินผ่านหลายครั้ง เห็นตอไม้นี้มีความพยายามจะเติบโตให้มีชีวิต แม้จะโดนตัดหนทาง ทำให้คิดถึงการสร้างบารมีของตน ถ้าจะให้ดวงบารมีเติบโต ก็ต้องเลียนแบบต้นไม้ต้นนี้ แม้มีอุปสรรคมากมายหลายทาง แต่คงไม่พ้น ความพยายามของตน. ต้นไม้มีชีวิตแต่ไม่มีจิต ไม่มีใจ ไม่มีวิญญาณครอง แต่อาจมีรุกขเทวดาจอง 555 ยังมีความพยายาม คนมีชีวิต มีจิต มีใจ มีวิญญาณครอง มีอารักเทวดากายสิทธิ์ อีกมหาปูชนียาจารย์คุ้มครอง จะไปย่อท้อ ไม่พยายามได้อย่างไร ? เทวดาพยากรณ์ หรือจะสู้ความเพียรของมนุษย์ ชีวิตลิขิตได้ ด้วยความเพียรพยายามของตน (อิทธิบาท 4 ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา) จัดไปจ๊ะ...สวัสดี/เจริญพร มนวีโร ภิกฺขุ 29 ธันวาคม พุทธศักราช 2562 ณ หมู่กุฎิ 2 วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี #ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม is.gd/manaweero ----------------------------------------- กด Love ที่ใจ กด Like ที่จอ ไม่พอเพิ่มที่ Comment ไม่เป็นโทรมานะ. #ความพยายาม